جزئیات محصول:
پرداخت:
|
| استفاده: | پژوهش | ظاهر: | تفاوت رنگ کریستال با کیفیت خوب |
|---|---|---|---|
| وزن مولکولی: | 191.000 | حمل و نقل: | EUB DHL FEDEX و غیره |
| تشکیل می دهد: | کریستال ها | فرمول: | C12H17NO |
Ethylone Ethylone BK MDEA C12H17NO تحقیقاتی کریستالی Methylone
| نام IUPAC | 2-methylamino-1- (3،4-methylenedioxyphenyl) propan-1-one |
| نامهای دیگر | مولی؛ bk-mdma؛ اتیلن؛ |
| شماره CAS | 1112937-64-0 |
| فرمول | C11H13NO3 |
| خلوص | 99.5٪ |
| ظاهر | کریستالهای بزرگ و کوچک |
| رنگ ها | رنگ قهوه ای ؛ سفید ؛ سرخ ؛ رنگ صورتی ؛ آبی؛ |
| استفاده کنید | برای تحقیقات پزشکی |
Methylone (همچنین به عنوان "3،4-methylenedioxy-N-methylcathinone"، "MDMC"، "βk-MDM" و با اصطلاح عامیانه "M1" شناخته می شود) یک داروی روانگردان امامت و محرک است. این عضو از آمفتامین جایگزین، کاتیونون جایگزین و کلاس های متيلینیدوسیفن اتیلان جایگزین است.
متیلون، آنالیز کاتیونون MDMA و آنالوگ 3،4-methylenedioxy از متکاتینون است. تنها تفاوت ساختاری متیلون با توجه به MDM، جایگزینی 2 اتم هیدروژن توسط 1 اتم اکسیژن در موقعیت β هسته فنیلیلین است که یک گروه کتون را تشکیل می دهد.
Methylone ابتدا توسط شیمیدان Peyton Jacob III و Alexander Sulgin در سال 1996 برای استفاده بالقوه به عنوان ضد افسردگی سنتز شد. از سال 2004 میلادی، استفاده از متیونون برای استفاده از تجارتی فروخته شده است، و از مزایای عدم ممنوعیت قانونی این ترکیب در بسیاری از کشورها استفاده می شود.
Methylone جایگزین bkMDM در موشهایی که برای تشخیص MDMA از نمک تمرینی آموزش دیده اند. Methylone برای آمفتامین یا DOM هالوژنیک در حیوانات تعلیم دیده برای تشخیص بین این داروها و سالین جایگزین نمی کند.
علاوه بر این، همچنین با bkMDM مشترک است، متیلون بر سیستم های مونوآمینرژیک عمل می کند. در in vitro، متیونون یک سوم توانایی MDM را در مهار تجمع سروتونین پلاکت و حدود آن در اثرات مهار کننده آن بر انتقال دهنده های دوپامین و نورآدرنالین دارد.
به رغم این شباهت های رفتاری و دارویی بین متیونون و MDMA، اثرات ذهنی مشاهده شده هر دو دارو به طور کامل یکسان نیستند. الکساندر شولگین از سابق نوشت.
فارماکولوژی
متيلون به عنوان عامل مهار کننده / آزاد کننده مخلوط دوباره جذب سروتونين، نوراپي نفرين و دوپامين عمل مي کند. این انتقال دهنده های عصبی مسئول لذت، انگیزه و تمرکز است. این کار با مهار جذب و جذب مجدد انتقال دهنده های عصبی انجام می شود پس از انجام کارهایشان از انتقال یک ضربان عصبی انجام شده است، که اساسا اجازه می دهد تا آنها را جمع آوری و استفاده مجدد، باعث اثرات فیزیکی تحریک کننده و هیجان انگیز شود.
در مقایسه با bkmdma، آن نسبت به حمل کننده سروتونین تقریبا 3 برابر کمتر است، در حالی که وابستگی آن به حمل کننده های نوراپی نفرین و دوپامین مشابه است. بدیهی است که میل متوتیون برای مونوآمین مایع 2 (VMAT2) حدود 13 برابر کمتر از MDMA است.
نتایج این تفاوت در فارماکولوژی نسبت به MDMA این است که متیونون از لحاظ دوز کمتر قدرتمند است، اثرات کاتاتولولینرژیکی نسبت به سروتونرژیک بیشتر و بیشتر مانند بازدارنده مجدد جذب مانند متیل فنیدات مانند یک آمپوتامین آزاد است؛ با این حال، متیلون هنوز توانایی های آزاد نسبتا قوی دارد.
تصاویر